มีเมตตาน้อยหรือมาก ? เมตตาเฉพาะตัวเองไหม ?
เมตตาเฉพาะวัดตัวเองไหม ? เมตตาเฉพาะสำนักตัวเองไหม ?
เมตตากับฆราวาส ญาติโยมทั้งหลาย ลำเอียงไหม ?

....

คนนั้นทำผิด...เกลียด คนนี้ชอบ ทำผิด...ไม่ว่า
เหตุที่ไม่ว่าเพราะลำเอียง เรียกว่ามี “อคติ”
วางจิตเอาไว้ผิด อย่างนี้เรียกกว่าไม่มีเมตตา ยังมีเมตตาไม่ทั่วถึง

....

เมตตาเฉพาะวงศาคณาญาติของตัวเอง ทางโลกเรียกว่า เห็นแก่ตัว
และคำว่าเห็นแก่ตัว ไม่ใช่แค่เห็นแต่ตัวเราเอง
รวมถึงเห็นแต่หมู่คณะพวกพ้องของตัวเองด้วย
นอกเหนือจากนั้นไม่สงสาร ไม่ปราณี ไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ไม่สงเคราะห์ (สังคโห) เห็นว่าเป็นคนละฝ่ายคนละพวก
นี่แหละคือ เห็นแก่ตัว

....

ใครยังเห็นแก่ตัวอยู่อย่างนี้
ยังเป็นพวก เป็นฝ่ายอยู่อย่างนี้
จะเรียกว่า เป็นคนมีธรรมะยังไม่ได้
จะมาบอกว่าธรรมาภิบาลนี่ไม่ใช่หรอกนะ
ยังเข้าใจคำว่าธรรมาภิบาลตื้นไป
นำธรรมภิบาลมาใช้เฉพาะพวกตัวเอง
กลุ่มตัวเอง คณะตัวเอง
ธรรมาภิบาลไม่มีพวก ไม่มีคณะ มันต้องทั้งหมด

บรรยายธรรมเมื่อวันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๑