ไม่มีอะไรที่ไม่เป็นธรรมะ เจอโจทย์แล้วไม่ตอบคำถาม ไม่ขบโจทย์ ไม่คิดโจทย์ ไม่ตีโจทย์ให้แตกฉาน มันก็ไม่เกิดประโยชน์

ไม่มีอะไรที่มันไม่เป็นธรรมะ มันต้องมีเหตุ ทุกอย่างเกิดจากเหตุ มันต้องมีเหตุ เหตุอะไรล่ะ ตอนนี้มันคิดใหญ่ เหตุใดจึงต้องมาจำพรรษาตรงนี้ที่นี่ มาเจอเหตุการณ์อันนี้สิ่งนี้ มันจะไม่ปล่อยให้อะไรที่พบที่เห็นได้ผ่านไปโดยไม่เอามานึกมาคิด ไม่เอามาตรึกตรอง 
...
ในเมื่อมันเป็นธรรมะทั้งหมดนี่ ไม่เอามานึกมาคิด เจอโจทย์แล้วไม่ตอบคำถาม ไม่ขบโจทย์ ไม่คิดโจทย์ ไม่ตีโจทย์ให้แตกฉาน มันก็ไม่เกิดประโยชน์ 
...
ถ้าเราทำข้อสอบมากๆ เจอคำถามมากๆ เราก็จะรู้คำตอบทั้งหลายชัดเจนขึ้นได้ 
...
เปรียบเทียบกันกับการเรียนหนังสือ แต่นี้เมื่อไม่ได้เรียนด้วยโรงเรียน ด้วยกระดาษข้อสอบแต่มา เรียนจากอายตนะ ที่เห็นด้วยตาที่ฟังด้วยหู อยู่บนโลกใบนี้ 
...
เรื่องราวทั้งหลายบนโลกใบนี้ เหตุการณ์ทั้งหลายบนโลกใบนี้ สรรพสัตว์ทั้งหลายเหมือนตัวละคร ทุกคนก็เป็นตัวละคร บางคนเล่นเป็นคนดี บางคนเล่นเป็นคนชั่วเล่นเป็นผู้ร้าย เล่นเป็นผู้ดี เปรียบเหมือนเล่นเป็นพระเอก เล่นเป็นนางเอก ทุกคนก็เป็นพระเอก ก็เป็นผู้ชาย ทุกผู้หญิงก็เป็นนางเอก นางเอกแต่ละคนก็มีรูปพรรณสัณฐานต่างๆ กันไป 
...
แต่แล้วก็ตายแยกย้ายจากกันไป พระเอกนางเอกไม่เหลือ ผู้ร้ายผู้ดีตายหมด เกิดมาแสดงกันอยู่ประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็ถูกเผาหม๊ด ถูกเผาถูกฝังหมดไม่เหลือไว้สักคน 

หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
สำนักวิปัสสนาป่ากล้วย อุตรดิตถ์ 
22 ธันวาคม 2563