ถ้าเราประพฤติถูกประพฤติตรงแล้ว ควรจะได้ทราบในความจริงอะไรๆ ความจริงเหล่านั้นจะทยอยปรากฏ ปรากฏ ปรากฏ จนเราหมดสงสัย หมดวิจิกิจฉา ต่อไปก็จะตั้งหน้าตั้งใจในการที่จะประพฤติปฏิบัติตามศีลตามธรรมทั้งหลาย โดยไม่ลูบคลำ หมดสีลัพพตปรามาส ฉันไม่ใช่พุทธแบบลูบคลำ ไม่ใช่พุทธแบบผลุบๆ โผล่ๆ ไม่ใช่พุทธเทียมแล้ว พุทธแท้โสดาบันแล้ว เข้าถึงความเป็นจริงของร่างกายหมด สักกายทิฏฐิ หมดความลังเลสงสัยในร่างกายทุกแง่ทุกมุม การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ธรรมชาติของกาย ระหว่างตั้งอยู่อาจจะมีการถูกบีบคั้น ด้วยการกระทำทางโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน ด้วยการบีบคั้นทางจิต สิ่งที่ไม่พึงปรารถนามาปรากฏ
...
เข้าใจนั่นเป็นสภาพในขณะที่กายตั้งอยู่จะต้องเจอ อย่าไปจริงจังกับมัน จริงจังไม่ได้ มันเป็นสิ่งที่มันต้องกระทบมันต้องพบเป็นเจอ
...
การทะเลาะวิวาทเป็นสิ่งธรรมชาติ การถูกเกลียดชังเป็นสิ่งธรรมชาติ การถูกกล่าวตู่เป็นเรื่องธรรมชาติ ระหว่างมีชีวิตตั้งอยู่ นั่นก็ถือว่าเข้าใจในสักกายทิฏฐิ เข้าใจว่าสังขารร่างกายนี้ จะต้องโดนกับอะไรบ้าง ในเมื่อมันโดน คนที่เข้าใจอย่างนี้จะทุกข์น้อย ย่อมจะทุกข์น้อยกว่าคนที่ไม่รู้ คนที่ไม่รู้หมายถึงอย่างไร ฉันไม่ควรจะโดน ฉันไม่ใช่คนทำผิด ฉันไม่ใช่คนเป็นเช่นนั้นสักหน่อย อะไรสักหน่อย อะไรอย่างนี้เป็นต้น บอก การต้องโดนมันพร้อมจะโดนได้ทุกเรื่อง ไม่จำเป็นว่าทำผิดแล้วถึงจะถูกตำหนิ เตรียมไว้ด้วย แม้ไม่ได้กระทำผิดอะไรเลย ก็พร้อมอาจจะถูกตำหนิได้ โลกใบนี้เป็นอย่างนี้ล่ะแก แล้วเราจะต้องแก้ไขอย่างไร ทำดีไว้ ทำดีก็ยังโดนกล่าวตู่อยู่ดี ยังถูกกลั่นแกล้งอยู่ดี ทำอย่างไงล่ะ ก็ทำดีต่อไปนั่นแหละ โอ้ อย่างนี้ก็เสียเปรียบสิ
...
บนโลกอาจจะเสียเปรียบ แต่การที่แกนิ่งแกเฉย การกระทำเช่นนี้แหล่ะถือว่าแกชนะ สิ่งที่มากระทำนั้นเรียกว่ามาร เรียกว่าแกชนะมารล่ะ การที่แกแพ้บนโลกนี้หลายๆ เรื่อง แพ้เพราะเถียงไม่ทัน ด่าไม่เก่ง ไม่เหี้ยมโหด ไม่ดุร้ายที่จะยกท่อนไม้ก้อนดินขึ้นประหารใครๆ เป็นเบี้ยล่างเขาตลอด แกแพ้บนโลกใบนี้ แต่แกชนะในหลักของจักรวาล นั่นแหละเขาเรียกขันติ เขาเรียกอุเบกขา เขาเรียกหนักแน่น แกมีตัวนี้เป็นองค์ประกอบ แกแพ้ที่เมืองมนุษย์แต่แกชนะจักรวาลเลยนะ
หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
บรรยายธรรมเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2564
