มาหวังเพื่อจะแก้ไขให้ตัวเองให้มันถูกต้อง จึงยอมที่จะอดทนอดกลั้น

ถ้าเรารู้จักบริหารจิตดวงนี้ได้ถูกต้อง มันจะไม่กลับไปอยู่ในกายที่ตกต่ำอีก นั่นคือเหตุผลที่เรามานั่งทรมานตน มานั่งฝึกตน มาแสวงหาคำสอนที่จะทำให้ได้กายที่มันไม่ทุกข์ ได้ภพได้ภูมิที่มันเป็นสุข ลงทุน ไม่มีใครได้อะไรมาฟรีๆ โดยไม่ได้ลงทุนหรอก ชาตินี้ที่เรามาเกิด เป็นชาติหนึ่งที่เราลงทุน ลงทุนจะมาทำความดีเพื่อแลกกับกายที่ประเสริฐ กายที่เลิศกว่านี้
...
แต่ไม่ใช่ที่นี่ กายที่เลิศที่ประเสริฐไม่ใช่กายที่กำลังใช้สร้างบารมีอยู่นี้ กายนี้ไม่ใช่ ไม่ใช่ กายที่ใช่คือนิพพานกาย ที่เราจะให้ไปอยู่จริงๆ น่ะ อยู่ถาวรเลย คือนิพานกาย ไม่มีการแก่ ไม่มีการหิว ไม่มีการป่วย ไม่มีการตาย ไม่มีการพลัดพราก ไม่มีการผิดหวัง คำว่าไม่สมปรารถนาไม่มีในที่นั้น 
...
สถานที่นั้นไม่มีคนรวย ไม่มีคนจน ไม่มีคนหยิ่งจองหอง ไม่มีคนถือตัวถือตน ไม่มีคนมีมานะ ที่นั่นไม่มีมึงแหละกูแหละ อยากได้ไปเป็นสมาชิกของสภาวะเช่นนั้นน่ะ ก็เลยดีใจ เกิดถูกที่แล้ว ที่นี่ มีคำสอนให้ไปที่นั่น ที่นี่แหละมีคำสอนให้ไปที่นั่น ให้ไปได้กายชนิดนั้น รู้แค่นี้ก็พอใจแล้ว จะถือกระเบื้องขอเขากิน จะถือบาตรขอเขากิน ก็ไม่อาย 
...
ใครว่าจะโง่ ใครว่าจะสมองล่อง ใครว่าจะงมงาย ก็ยอม จะไม่มีเกียรติไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีอำนาจ ไม่มีวาสนาบารมี เอาเฮอะ ฉันไม่ได้จะต้องการที่จะอยู่บนโลกใบนี้ ไม่โกรธเลย ไม่เกลียดเลย ในบุคคลที่จะเข้าใจฉันว่าอย่างไร 
...
เพราะฉันไม่ได้มาเพื่อจะให้ใครรัก ใครหลงใหล ใครชื่นชม ใครสรรเสริญหรอก มาหวังเพื่อจะแก้ไขให้ตัวเองให้มันถูกต้องสักทีนึง 
...
จึงอดทนต่างๆ ได้ จึงยอมที่จะอดทนอดกลั้น ที่จะให้คนอื่นดูถูกลบหลู่ ดูหมิ่นได้ทั้งสิ้น เกลียดฟรี โกรธฟรี ย่ำยีได้ฟรี เราตั้งปณิธานไว้อย่างนี้นะ เราจึงไม่โกรธใครไง เราจึงไม่เกลียดใคร แล้วใครที่จะมาเบียดเบียนเราก็เถอะ เรามีสิทธิ์จะโกรธตอบไหม ไม่มีสิทธิ์เราคิดอย่างนี้เลย 
...
ก็มันผิดน่ะเอาเฮอะเราคงเคยทำเขาไว้ก่อน คิดอย่างนี้ เพื่อแลกกับอะไรเหรอถึงตั้งเอาไว้อย่างนั้น นิพพานกาย แล้วถ้าทำอย่างนั้นได้ จิตมันนิพพานตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ ตอนที่ยังไม่ตายนี้ล่ะ การฝึกอย่างนี้แหละให้จิตมันไปก่อนแล้วรอกายถาวรหลังจากกายนี้มันพัง งั้นนิพพานนี่ไม่ใช่ไปหวังเอาหลังจากตาย ต้องทำให้ได้ก่อนที่จะตายนี้ นิ นิพพานแปลว่าเย็น ต้องเย็นก่อนที่จะตาย แปลว่าสงบ สงบตรงข้ามกับทุรนทุราย ต้องไม่ทุรนทุรายกับสิ่งที่มาบีบคั้นในขณะที่ยังไม่ตายนี้ 
...
แล้วถ้าไม่มีกายนี้เราไม่ถูกบีบคั้น เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรามีน้ำอดน้ำทน ว่าเรามีตบะ ว่าเราแข็งแกร่งแข็งแรงน่ะ เพราะฉะนั้นกายนี้มีไว้เพื่อตรวจสอบ เพื่อวัด ก็พร้อมจะให้มันตรวจสอบสิพร้อมจะสู้กับความทุกข์ที่มาปรากฏ มีไว้เพื่ออันนั้น ไม่ใช่มีไว้เพื่อทะนุถนอม คิดเช่นนั้นนั่นเอง มันถึงไม่นิพพานกันน่ะ คิดผิด 
...
กายนี้เขาสร้างมาไว้เพื่อจะให้เราทน ทนต่อสิ่งที่มากระทบให้ได้ ที่เขาไม่ให้เราหูหนวก นั่นแหละ เขาต้องการจะให้เราได้ยินเสียงนินทา ได้ยินเสียงกรนด่า ได้ยินเสียงตำหนิติเตียน ดูสิเจ้าของจะทนได้ไหม 


หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
สำนักวิปัสสนาป่ากล้วย อุตรดิตถ์ 
วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2565