ก็สักแต่ว่า

เสียงเหล่านั้น จะถูกใจหรือจะไม่ถูกใจก็สักแต่ว่าได้ยิน ถูกตาไหมก็สักแต่ว่าได้เห็น อร่อยไหมก็สักแต่ว่าได้กิน ภายในชาตินี้อยู่ด้วยสติปัญญาปล่อยวางอย่างนี้  เดี๋ยวก็หมดชาติ ได้ไหมล่ะ ถ้าได้ก็นั่นแหละ นิพพาน สงบเย็น ถ้าได้ก็คือสงบเย็น สงบเย็นตั้งแต่เป็นๆ นี่แหละ 
...
ไม่ได้ตายแล้วถึงจะไปเย็น หรือไปสงบ นั่นมีผีล่ะ มันซากศพละ เย็นจริงไม่ไหวติงจริงแต่ตายแล้ว แต่เราจะนิ่งจะไม่ไหวติง จะสงบจะเย็นตั้งแต่ยังเป็นอยู่ ต้องวัดกันตั้งแต่ยังเป็น ตายไปนี่มันเย็นทุกรายล่ะ ตายน่ะ 
...
จะรู้ว่าพ้นทุกข์ได้หรือไม่อยู่เหนือทุกข์ทั้งหลายได้หรือไม่ ก็ต้องตอนเป็นสิ ตอนนี้เป็นกันอยู่นี่แหละ 
...
อดอะไรได้บ้าง ทนอะไรได้บ้าง เลิกอะไรได้บ้าง ละอะไรแล้วบ้างซึ่งความชั่ว ซึ่งความขุ่นมัวเศร้าหมองนั่นเรียกว่าความชั่ว มึงแหละกูแหละนั่นแหละความชั่ว 
...
รักทุกคนแม้คนที่ไม่รู้จักนั่นแหละพระพุทธเจ้าสอนอย่างนั้น ไม่ใช่รักเฉพาะคนที่อยู่หลังคาเดียวกัน คนที่ใช้นามสกุลเดียวกัน คนที่อยู่ในประเทศเดียวกัน 

หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
สำนักวิปัสสนาป่ากล้วย อุตรดิตถ์ 
22 มิถุนายน 2565