นางสามาวดี พระมเหสีองค์หนึ่งของพระเจ้าอุเทน และบริวารทั้งห้าร้อยคน เนื่องด้วยได้เคยฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าแล้วบรรลุเป็นโสดาบันทั้งหมด ได้ถูกนางมาคันทิยาซึ่งเป็นพระมเหสีองค์หนึ่งของพระเจ้าอุเทน อิจฉาริษยา จ้างญาติให้ไปฆ่า ด้วยการมัดติดกับเสา เอาน้ำมันราดแล้วเผาทั้งเรือน ทั้งหมดทั้งห้าร้อยคนตายพร้อมกัน
...
พระราชาสืบทราบรู้ว่าเป็นการกระทำของนางมาคันทิยา จึงจับโจรซึ่งเป็นญาติและนางมาคันทิยามาประหารชีวิต ด้วยการจับฝังดินเหลือไว้ครึ่งเอว แล้วให้รถไถ ไถตัดขาดท่อนครึ่งตัว เสร็จแล้วเอาฟางสุมซาก จุดไฟเผา เขาปกป้อง เขาลงโทษกันเอง พระราชาบอกมาทำชั่วกับคนประพฤติธรรม บ้างก็ว่านั่นแหละกรรมสนอง กรรมทันตาเห็น ก็แล้วแต่ว่ากันเถอะ
...
ในขณะที่กำลังจะถูกฆ่า ทั้งหมดถูกมัดติดเสาติดเรือนอยู่ในห้องเดียวกัน นางสามมาวดีสั่งบริวารทั้งหลาย พวกเราทั้งหลายอย่าทำความโกรธในโจร อย่าทำความโกรธในใครๆ คงเป็นวิบากกรรมเก่าที่เราทำมา นึกถึงคุณงามความดีที่เราทำไว้
...
ผลที่สุดแม้จะถูกไฟเผา จิตวิญญาณออกจากร่างไปก็ไม่ทุรนทุราย มีความรู้สึกเหมือนกับหลับไปแล้วตื่นอีกที่หนึ่ง ไปเกิดในเทวโลก ไม่ได้ทุรนทุรายอะไรอย่างที่เราคาดคิดกันหรอกนะ คนมีบุญตาย และดูเหมือนว่าจะตายด้วยวิธีที่ไม่ดี เมื่อจิตออกจากร่างไปแล้ว จะไม่เจ็บไม่ปวดไม่แสบไม่ร้อนอะไรกับการที่เกิดขึ้นกับกาย เขารับเอาจิตวิญญาณไปเสวยสุขแล้ว ในขณะที่ไฟยังไหม้ตัวเองอยู่ตรงนี้ แต่จิตเป็นเทพเทวดาไปแล้ว ทว่าจะมายืนดูกายตัวเองที่รับกรรมอยู่ ก็ไม่ได้ร้อนไม่ได้รนอะไร ก็จะปลื้มปีติกับบุญที่ตัวเองทำกันนั่นแหละ
...
โอ้ ชื่อว่าบุญคุ้มครองเราถึงเพียงนี้ แม้กายหยาบของมนุษย์ถูกไฟไหม้อยู่ แต่เราก็ไม่รู้สึกถึงความร้อนความแสบเหล่านั้นแล้ว บุคคลเหล่านั้นที่ปองร้าย คงเข้าใจว่าเราเจ็บปวดสาหัสสากรรจ์ หาเป็นเช่นนั้นไม่ นี่เป็นผลเพราะบุญกุศลที่เราได้ทำกันมาหนอ เป็นอย่างนั้น
...
ทำดีกันไว้เถอะ ยามตายจะไม่ทุรนทุราย ถ้าทางโลกเขาคิดก็คงคิดกันว่า ก่อนตายคงทรมานมากมาย แต่คนที่ทำบุญไว้ไม่ได้เจ็บปวดกับการที่ถูกทรมานแล้ว ไม่ทุรนทุรายตรงนั้นแล้ว ท่านจึงให้ทำดีไว้ ทำไว้เถอะซึ่งความดี ที่จะช่วยเธอได้จริงๆ แม้ญาติก็ช่วยไม่ได้ ความดีต่างหากที่ช่วยให้ไม่ทุรนทุรายเมื่อตาย ไม่ว่าจะตายด้วยวิธีใด เขามารับเข้าสู่สรวงสวรรค์จริงๆ สู่อีกภพหนึ่งภูมิหนึ่งจริงๆ หรือที่เขาเรียกกันว่า สู่สุคติภูมิ
...
การเข้าสู่สุคติภูมิจะไม่ทำให้ทุรนทุราย มันดีคืออย่างนั้น แต่ทางโลกก็ต้องคิด ทำดีตั้งมากมายทำไมตายไม่ดีเลย เรื่องตายไม่ดีเป็นเรื่องกรรมเก่า แต่ความดีที่ทำนั้น ถึงแม้จะถูกกระทำให้ตายโดยวิธีที่ไม่ดี ก็ไม่เดือนร้อนไม่ทุรนทุรายไม่เจ็บปวด จึงควรอยู่ที่จะต้องทำดี สำหรับคนที่เข้าใจธรรมะ คนที่เชื่อพระพุทธเจ้า คนที่ไม่ดื้อจนเกินไปนัก จะไม่หลงย่อหยิ่งทำชั่วอยู่หรอก ...
บรรยายธรรมเมื่อวันที่ ๑๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
