[ ตอบ ] พระพุทธเจ้า พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร ก็ไม่มีเงินทำบุญ พระเองก็ไม่มีเงินทำบุญ คำว่าบุญคือความดี และความดีนั้นทำได้หลายวิธีไม่ใช่เฉพาะต้องเอาเงินให้ เอาอย่างอื่นให้ก็เป็นบุญ เช่น นั่งสมาธิแล้วเอาบุญนี้อุทิศให้กับผู้อื่น ซึ่งราคาบุญนี้ยิ่งกว่าราคาเงินเสียอีก การสร้างบุญสร้างกุศลบุญชั้นต้นคือการให้ทานด้วยวัตถุ ในอีกส่วนหนึ่งคือบุญที่ไม่ต้องให้ด้วยวัตถุ คือให้บุญด้วยการถือศีล โดยชั้นของศีลจะสูงกว่าชั้นของทาน
...
คนที่ให้ทานทำบุญวันนี้หนึ่งพันบาทแต่ยังผิดศีลห้าอยู่ กับอีกคนหนึ่งไม่ได้จ่ายเงินพันบาททำบุญ แต่รักษาศีลห้าได้ครบ สองคนนี้คนที่รักษาศีลครบจะได้บุญมากกว่า เมื่อถือศีลแล้วมีโอกาสทำให้จิตเป็นสมาธิ บุญจากการที่ทำให้จิตสงบจะสูงกว่าการรักษาศีล ศีลครบก็จริง แต่ไม่เคยทำจิตของตัวเองให้สงบให้เป็นสมาธิ การที่จิตไม่นิ่งไม่สงบนี้มีโทษ คือไม่สามารถจะพิจารณาบุญบาปได้แตกฉาน ไม่รู้ความจริง ไม่พิจารณาความจริง ไม่เอาความจริงมาคิด …คนเราต้องเกิดแก่เจ็บตาย… คนที่จะคิดอย่างนี้่ได้ต้องมีแรงจากสมาธิ ในเมื่อเขาไม่ได้ทำสมาธิ ก็เลยไม่มีปัญญาที่จะนำมาคิดปล่อยวางในสังขารร่างกายทั้งหลาย
...
บุญมีเป็นชั้น โดยมีทานเป็นชั้นต้น ศีลได้บุญมากกว่าการทำทาน สมาธิได้บุญมากกว่าการถือศีลเฉยๆ ทำสมาธิแต่ไม่ปล่อยวาง จิตยังยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆ ทั้งหลายทั้งปวงอยู่ แท้จริงแล้วท่านบอกให้วางเสีย สิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยงเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป แม้ชีวิตสังขารร่างกายเราก็ต้องวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสังขารร่างกายตัวเอง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในภพภูมิที่กำลังเป็นอยู่ ถ้าเกิดความคิดเช่นนี้ คิดปล่อยวางเช่นนี้เรียกว่ามีปัญญา บุญจากการปล่อยวางสูงสุด ทั้งที่ไม่มีกหาปณะ (เป็นคำเรียกเงินตราทำด้วยโลหะที่ใช้ในสมัยพุทธกาล) ไม่มีทรัพย์ที่จะทำทาน ก็สามารถสร้างบุญได้ ไปนิพพานได้ด้วยวิธีที่เหนือกว่า
