โลกใบนี้มีแต่ทุกข์ บีบคั้นกายบีบคั้นใจ มันเอาทุกทาง อย่าหวังที่จะได้สมปรารถนา ไม่มีหรอก เราก็เลยเอาสิ่งที่ทำให้ทุกข์ถือโอกาสลาโลก เบื่อพอกันที เบื่อกิเลสที่มันดื้อมันด้าน มีกายกายก็ทุกข์ มีจิตก็ถูกบีบคั้น ไม่ไหวอยู่กับมันไม่ได้ ถ้าเราเก้งๆ ก้างๆ ก็พอไหว แต่ถ้าเรายิ่งละเอียดยิ่งปราณีตจะเห็นชัด หนี บอกซ้ายมันจะเอาขวา บอกอย่ามันจะทำ นี่ล่ะไม่ต้องพบต้องเจอมัน
...
อย่าปวดอย่าเจ็บเน้อ ไม่ฟังหรอก กายเราเองนะ จิตก็เหมือนกัน ตกสูงตกต่ำอยู่อย่างนี้ เขาทำให้ถูกใจก็อยากอยู่นานๆ เขาทำผิดใจก็ไม่อยากจะอยู่จะเย่อ อยากจะตายวันตายพรุ่ง พอคนมาสรรเสริญเยินยอ มางอนมาง้อ ก็ดีกับมันอีกแล้ว ใจเรานี่ก็ตกสูงตกต่ำ เดี๋ยวฟูเดี๋ยวแฟ้บ ใช้ไม่ได้อีกเหมือนกันนิสัยเราเองก็ใช้ไม่ได้ ก็เลยต้องแก้ไขนิสัยให้มันเป็นมาตรฐาน อย่าให้มันแขวนไว้กับสถานการณ์ที่คนอื่นเขาปรุงแต่งขึ้น อย่าไปติดสุขเขา อย่าไปติดทุกข์เขา
...
ในที่สุดก็บอกเออ…ก้มหน้าก้มตาอยู่ไปเถอะ อย่าเอาอะไรกับมันมากมาย หนวกบ้าง บอดบ้าง ใบ้บ้าง ถึงจะอยู่ได้โลกใบนี้ ไปตาดี หูดี ปากดี อย่างไรก็ไม่ชนะหรอก เห็นก็เลยแกล้งไม่เห็นบ้าง ได้ยินก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินบ้าง ไม่ถูกอกถูกใจก็สมมติว่าเราไม่ได้เกิดมา สมมติว่าเราตายแล้วไม่รู้เรื่องเหล่านี้ อาศัยอย่างนี้เอาพออยู่ได้
...
ความจดความจำก็อย่าไปจำ อย่าไปยึดมั่นถือมั่นนัก จำเอาจริงเอาจังกับมันไม่ได้หรอก เอ๊า…ก็มันบอกว่ามันจะทำดี ไม่เห็นมันทำอย่างนั้นเลย ก็อย่าไปจดไปจำมัน เอ๊า…ก็มันพูดเองนะว่าจะทำดีอย่างโน้นอย่างนี้ ไม่เห็นมันทำตามนั้น เออ…สมมติว่ามันไม่ได้พูดก็แล้วกัน อย่าไปจำมันเลยพูดครั้งไหนเมื่อไหร่ ต้องอาศัยกลอุบายในการที่จะอยู่ อย่าไปใส่ใจกับบางเรื่อง อย่าไปตรงนัก อย่าไปจดไปจำนัก ก็เลยเห็นจิตวิญญาณทั้งหลายที่จะไหลเป็นเส้นลงสู่อบาย เดินเข้าไปในปากมารทั้งนั้น
...
พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ ทางมีหลายเส้นที่จะให้จิตวิญญาณทั้งหลายได้เดิน มีศาสดามีศาสนาให้นับถือหลายลัทธิหลายรูปแบบ แต่ในหลายๆ ทางนั้นมีอยู่เส้นเดียวที่จะถูกจะตรงที่ใช้ได้ จะมีอยู่เส้นเดียวที่มีศาลา มีวิมานอยู่ปลายทาง นอกนั้นเดินไปก็ไปสุดที่เหว ไปยืนตากแดดตากลม คือไปถึงปลายทางแล้วก็ยังไม่เป็นสุข ยังจะต้องเดินต่อ เดินผิดทางต้องไปหาทางใหม่เดินอีก
...
ก็ตรงทางมีที่พักผ่อนหย่อนใจ หายเหน็ดหายเหนื่อย ไม่ต้องไปหาทางเส้นไหนอีกแล้ว ตรงนี้ท่านบอกเป็นทางสายเอกสายเดียว มีหนึ่งทางหนึ่งเส้นเท่านั้น แล้วไม่ต้องไปเลือกไปเฟ้นลัทธิใดศาสนาใด มีลัทธิใหม่ศาสนาใหม่เกิดขึ้นมีตลอด มีทุกยุคทุกสมัยผุดขึ้นมาเรื่อยๆ เอาอันนั้นมาให้ไหว้ เอาอันนี้มาให้นับถือ เอาอันนี้มาให้สวดให้ท่อง จิตที่ยังโลเลโยกเยกอยู่ก็ตามไปแล้ว ลืมนึกไปพ่อแม่ปู่ย่าตายายทำไมถึงเลือกเส้นนี้ทางนี้ ยังไม่ทันได้ใคร่ควรเปลี่ยนทิศผิดทางตกต่ำไปอีก
...
เลือกมาถูกแล้วเชียว บุรุษผู้ตาดีก็จะเสียดาย เห็นตกเห็นพลัดลงไปในเหวต่อหน้าต่อตา กระโดดไปเองนั่นแหละ ตั้งใจโดด ตั้งใจเดินออก บุรุษผู้ตาดีเห็นอยู่ ถูกแล้ว ถูกแล้ว ส่งเสียงร้องส่งเสียงเชียร์ คอแหบคอแห้งก็ช่วยไม่ได้
