รู้แล้วว่าต้องตายแต่ไม่อยากให้มาถึง ทำใจไม่ได้ ต้องรีบทำใจเอาไว้ ผู้ที่มีธรรมะคือผู้ที่ทำใจได้ เมื่อมันป่วย เมื่อมันแก่ เมื่อมันตาย นั่นแหละคนที่มีธรรมะไม่ใช่ไม่ป่วยไม่แก่ไม่ตาย ป่วย-แก่-ตาย แต่เขาทำใจได้ คนที่ไม่มีธรรมะทำใจไม่ได้ คนที่ทำใจไม่ได้เมื่อตายไปจะไปตกนรก
...
คนที่ทำใจได้จะไม่ลงนรก มันตายไปกับความนิ่งความเฉย มันจะไม่ลงนรก ประโยชน์ที่ให้ฝึกให้ทำใจมีอยู่ ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องฝึกอะไร ถึงเวลาตายจะตายแบบดิ้นรนไม่ดิ้นรนก็เรื่องของมันเถอะ แต่นี่มันไม่ใช่ความจริง ถ้าตายแบบดิ้นรนนี่จะไปไม่ดี ถ้าตายแบบไม่ดิ้นรนจะไปดี
...
ฝึกรู้จักขันธ์ห้า อยู่กับขันธ์ห้าให้ได้ อยู่เหนือขันธ์ห้า ไม่ใช่ปล่อยให้ขันธ์ห้าสั่งซ้ายสั่งขวา อย่างนั้นตกเป็นธาตุของขันธ์ห้า ท่านจึงว่า ขันธ์ห้าเป็นของหนักเน้อ ให้วาง หนักก็คือมันทำให้เป็นทุกข์ แต่แท้ที่จริงแล้วมันคือธรรมชาติอย่างหนึ่ง แล้วเราก็ต้องวางธรรมชาติเหล่านี้ไป เราจะมาอยู่กับธรรมชาตินี้ร้อยปี ระยะเวลาโดยประมาณ ...
หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
ส่วนหนึ่งจากการบรรยายธรรมเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม 2559
