พระพุทธเจ้าถึงแม้ไม่ได้มีตัวตนที่ยังทรงพระชนม์อยู่ แต่แค่พระธรรมของท่านนี่ เพียงพอแล้ว เมตตาเพียงพอแล้ว ที่ทิ้งไว้ วางไว้ ให้ได้พอได้เจอนี่ เจอทรัพย์ เจอสมบัติ เจอยศถาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่ง เจอเศวตฉัตรราชบัลลังก์ ยังไม่ดีใจเท่า มันใคร่ครวญเองนะ จิตมันก็คิดไปบ้าๆ ของมันเองนั่นแหละ เจออะไรนะที่จะได้บุญที่สุดนี่ แกลองนึกสิ การได้พบได้เจออะไรที่เป็นบุญที่สุด อยู่ป่าอยู่ดงนี่ โอ้โห คำถามมันเด็ดๆ ทั้งนั้น มันถึงได้เพลินอยู่กับป่าไง ไม่มีเหงาหรอก เพราะคำถามเด็ดๆ มันเกิดขึ้นนั่นแหละ เออ ฉันก็ไม่เคยคิดเคยนึก แล้วมันนึกมันคิดถามมาได้อย่างไง ตอบมันสิ
...
เกิดมาเจอเศวตฉัตร เจอราชบัลลังก์ เจอราชรถ เจอทัพช้างทัพม้าที่ยอดเยี่ยมที่สุดอาชาไนยที่สุด ได้ดาบเหล็กน้ำพี้น้ำหมี คมกริบยาวเหยียดใครสู้ไม่ได้ มีธนูกลมธนูจะมีเรี่ยวแรงมหาศาล ยิงได้ไกลๆ ยิงได้ทะลุปรุโปร่ง เจออะไรอีก กับเจอพระธรรมคำสอนนี่ เจออย่างไหนล่ะที่มันทุกข์น่ะ เจออย่างไหนล่ะที่มันเป็นบุญน่ะ เจออันไหนมันบริสุทธิ์กว่ากันล่ะ
...
มียศถาบรรดาศักดิ์ ไม่มีบุญ ไม่มีบารมี ไม่มีกุศล ไม่มีความดี จะมีประโยชน์อะไร ตำแหน่งใหญ่ยศใหญ่ กินสุขนอนสุข มีการขับกล่อมประโคม นอนนุ่มนอนนิ่ม แต่ไปทำบาปทำชั่วมา มันจะนอนหลับตาลงหรือ พญายมถามถึงคุณงามความดีที่ไปเกิดมา ที่ไปเป็นมนุษย์มา จะเอาอะไรไปตอบ ตอนเป็นมนุษย์อยู่ โลภไหม โกรธไหม หลงงมงายอะไรมาบ้าง เห็นได้ข่าวว่าทำชั่วเรื่องนี้มาเหรอ ทำบาปเรื่องโน้นมาเหรอ จะตอบว่าอย่างไรล่ะ ต้องตอบตามจริงทั้งนั้น
...
> ก็เป็นบ้าง ก็มีบ้าง ก็จริงอยู่ ก็ใช่อยู่
> ได้เกรงกลัวต่อบาปบ้างไหม ที่ทำไปอย่างนั้น ที่พูดไปอย่างนั้น ที่คิดเช่นนั้น
> เฉยๆ
อะๆ ไปๆ ไปทางนี้ ชี้ทางนรก คว้าขาเหวี่ยงเลย
...
การได้เจอธรรมะ เจอคำสอนของพระพุทธเจ้านี่แหละ เป็นยอดแห่งการเจอ ไม่เจออย่างอื่นช่างอื่นมันเฮอะ ไม่เจอยศถาบรรดาศักดิ์ช่างมันเฮอะ ไม่มีชื่อเสียงติดอันดับโลก ติดบอร์ดที่ไหนทั้งสิ้น ช่างมันเฮอะ ได้เจอพระธรรมคำสอน รีบเร่งเอาพระธรรมคำสอนมาอบมารม มาขัดมาเกลากิเลสทั้งหลายออกจากจิตจากใจให้เร็วที่สุด อย่าสนใจอะไรใครทั้งสิ้น ถ้าไปมัวสนใจ เสียเวลาเรา !
บรรยายธรรมเมื่อวันที่ ๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๗
