ตัวศรัทธา หรือ เลื่อมใส มีความสำคัญ เราก็ตรวจตัวของเราเองว่า ทำไมเรานับถือศาสนาพุทธ ทำไมเราเข้าวัด ทำไมเราบวช ตรวจตรงนี้ ตรวจให้มันจริง ตรวจให้มันจริงจัง แล้วก็ตอบตัวเองตามเป็นจริงนั่นแหละ ศรัทธามากก็ว่ามาก ศรัทธายังไม่มากก็ไม่มาก ไม่ศรัทธาเท่าไหร่ก็ว่าศรัทธาไม่เท่าไหร่ อย่าขี้โกงตัวเอง เมื่อตรวจเจอแล้ว
...
บุญ จะต้องก่อร่างสร้างขึ้นมาจากตัวศรัทธาเป็นพื้นฐาน ถามตนตอบตน ตามเหตุผลที่แท้จริง แล้วเราก็จะรู้ว่า เราควรจะประพฤติอย่างไรแก่ตัวเอง เราจะช่วยตัวเราเองอย่างไรให้พ้นจากบาปกรรมทั้งหลายทั้งปวง ที่ได้เคยกระทำมาแล้วตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ เป็นชาติที่เราจะแก้ไขตัวเองแล้วชาตินี้ ไม่มัวไปจิตตกอยู่กับอดีตชาติแล้ว หรือวันเก่าๆ ในอดีตแล้ว ให้เข้าใจว่าเป็นชาติที่เราจะแก้ไขตัวเองให้ได้ กายเราก็ยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่ตาย ชีวิตยังอยู่ในกายยังครอบครองกายนี้อยู่ อายตนะทั้งหลายพร้อมที่จะเรียนรู้ พร้อมที่จะอบรมสั่งสอนตัวเองด้วยสติปัญญายังไม่ฟั่นเฟือน
...
เราจะอยู่เพื่อแก้ไขตัวเองให้พ้นจากความชั่วความผิด ที่มีมาแต่อดีตทั้งปวงให้ได้ มันต้องมีจุดหมายปลายทางในการเลื่อมใส ในการมานับถือซึ่งพระพุทธศาสนา
หลวงพ่อเฉลิมโชค ฉันทชาโต
บรรยายธรรมเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2563
