มุ่งมั่นไป ตามวาสนา จะได้มากได้น้อยไม่เป็นไร ได้กระทำก็แล้วกัน แต่ได้ทั้งสิ้น ในเมื่อเดินตามรอยพระบาทของพระศาสดา ได้ทั้งสิ้น เดินตรงแล้วนี่ จะไม่ได้ทางไม่มี เดินไปวานึงก็ใกล้เข้าไปหนึ่งวา เดินไปกิโลนึงก็ใกล้เข้าไปหนึ่งกิโล กินไปคำนึงก็อิ่มคำนึง กินไปห้าคำก็อิ่มห้าคำ ถึงจะยังไม่อิ่มเต็มท้องก็เถอะ มันก็อิ่มใกล้เข้าไป ใกล้อิ่มใกล้เข้าไป ใกล้อิ่มเข้าไป ใกล้ถึงปลายทางเข้าไป ในที่สุดมันก็อิ่ม ในที่สุดมันก็ถึงปลายทาง ไม่อยากอะไรทั้งนั้นในที่สุดนะ ถึงปลายทางก็คือไม่อยากอะไรทั้งนั้น ในที่สุดก็รู้ว่าอะไรก็ไม่ใช่ของเราทั้งนั้น ที่เห็นอยู่นี่ ที่มีอยู่นี่ ไม่ใช่ของเราทั้งนั้น หวงอยู่ตั้งนาน ยึดอยู่ตั้งนาน นานในที่นี้ไม่ใช่เฉพาะปีนี้ ไม่ใช่เฉพาะชาตินี้ด้วย นับชาติไม่ถ้วนเลยที่เรายึดอยู่ ถึงยังไม่บรรลุธรรมสักที
...
เลิกยึดเมื่อไหร่ ?? มันก็ถึงเมื่อนั้นแหละ ไม่ต้องรอ ดีนะไม่ต้องรอต้องเลิกยึดกับจำนวนที่เคยยึดมาว่ากี่ชาติ โอ้โห แย่เลยว่างั้นนะ ถึงรู้แล้วก็ยังไม่ถึงอยู่ดี ต้องรอให้ครบจำนวนชาติที่เคยหลงใหลมา ถึงบอกว่าดี ดี บุญมโหฬารเลย รู้ในชาตินี้ไปในชาตินี้เลยได้ ไม่ต้องรอให้รู้ครบเท่าจำนวนชาติที่เคยโง่มา เนี่ย ดีใจตรงนี้ เลยถึงบอกไม่ห่วงใครแล้ว อย่าว่าทิ้งเน้อ ไปก่อนล่ะ ก็ชวนแล้วไม่มาเอง ได้ยินแล้วไม่เชื่อเอง ช่วยไม่ได้เน้อ ไปล่ะ พ่อจ๋าแม่จ๋า สามีจ๋าภรรยาจ๋า ไปแล้วเน้อ
...
“อัตตาหิ อัตตโน นาโถ” ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน “ปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตน” เอาเป็นว่ารู้พร้อมกันทั้งครัวเรือนแล้วรอไปพร้อมกันไม่ดีกว่าหรือ รอกันก่อน โอ้โห ถ้าอย่างนั้นแย่เลยเน้อ ห้าคนทำอีกคนไม่ทำ เพียงคนเดียวในครัวเรือนไม่ทำ เราอดไปด้วย แหมถ้ากติกาเป็นอย่างนั้นแย่เลยเน้อ ห้าคนต้องตกเป็นทาสคนๆ เดียว มันแกล้งเราไม่ทำเสียอย่าง เราหมดสิทธิ์ไปเลยนิพพาน ดีนะที่ไม่มีกติกาอย่างนั้น เอาเถอะแกจะเอ้อระเหยกันไงก็เอาเถอะ หกคนในบ้านเราทำอยู่คนเดียว ทำคนเดียวเราก็ไปคนเดียวได้ ห้าคนยังปรารถนาที่จะเวียนว่ายตายเกิดอีก ช่วยไม่ได้ ลาล่ะเน้อ
...
ลาโลก ลาวัฏสงสาร ลาระบบของการเวียนว่ายตายเกิด ขึ้นชื่อว่าการนอนในครรภ์ หรือแม้กระทั่งไปอุบัติขึ้นในเทวโลก พรหมโลก พอกันดี จบนั่นแหละเขาเรียกว่าจบชาติ สิ้นภพจบชาติ จบจริงๆ คืออย่างนี้ ต้องรู้วิธีจบด้วย หาใช่ว่าแต่เป็นนกแก้วนกขุนทอง รู้จริงด้วย เหลืออย่างเดียวทำจริงหรือยัง ??? ถ้ารู้จริงแล้วทำจริง ผลจริงมันก็เกิดนั่นแหละ ...
บรรยายธรรมเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๒
