การมาประพฤติธรรมต่างๆ ทั้งหลายของพวกท่าน ไม่ใช่มาทดลอง ไม่ใช่มาลองทำ ไม่ใช่มาดั้นเดา ไม่รู้จะได้บุญหรือเปล่า ได้สิได้ จะได้มากได้น้อยอยู่ที่ความจริงใจ อยู่ที่ความบริสุทธิ์ใจของเจ้าของ มานั่งลังเลสงสัยก็ได้น้อย ถ้าปักอกปักใจว่าได้แน่ก็ได้มาก
...
เพราะสิ่งที่เราทำนี้ไม่ใช่เป็นสิ่งไร้สาระ แต่เป็นสาระ เป็นแก่นของมนุษย์เลย งานอื่นสู้ไม่ได้ งานค้างานขาย งานหว่าน งานปลูก สู้ไม่ได้ นี่งานข้ามภพข้ามภูมิ งานข้ามทุกข์ จึงพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าเป็นงานที่สำคัญที่สุดของมนุษย์และเทวดา คืองานยกระดับจิตของตัวเองให้นิพพาน
...
มีทรัพย์เต็มบ้านเต็มเรือนแต่ตายไปไม่นิพพาน ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ ในกุฏิไม่มีทรัพย์ไม่มีสมบัติอะไรเลยที่เป็นของตัวเองเลยสักชิ้นสักอัน ถึงกระนั้นตายไปก็มีสิทธิ์นิพพาน ขอให้มีอริยสมบัติเถอะ ให้มุ่งมั่นในสิ่งที่เรากระทำ ไม่ใช่ทำเพราะดั้นเดา ไม่ใช่ทำเพราะถูกชักจูง ไม่ได้ทำเพราะจะตามใจผู้อื่น ทำเพราะตามใจตัวเองบ้างล่ะชาตินี้ จะปรารถนาดีกับจิตของตัวเอง ฉันจะพาแกเข้านิพพาน ฉันจะพาแกเป็นโสดาบัน มันต้องอย่างนั้นสิ !
...
ต้องสร้างความอาจหาญให้ตัวเอง หรือที่เรียกว่าอธิษฐานบารมีหรือสัจจะบารมี สองตัวนี้ไม่ใช่ความทะเยอทะยานอยาก แต่เขาเรียกว่า บารมี ลั่นสัจจะว่าจะทำดีที่สุด อธิษฐานว่าปรารถนาให้พ้นจากทุกข์ที่สุด ให้ปรารถนาพบความสุขที่สุด (บรมสุข คือ นิพพาน) อย่าเกรงใจและอย่าฟังใครที่จะมาตัดความเพียร ความขยันของเรา ด้วยคำพูดอันให้เราท้อเราถอย .... นี่คือปณิธานที่ตั้งไว้ในจิต...ที่จะต้องมี
บรรยายธรรมเมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๒
